Spotykamy się na lotnisku i ruszymy w podróż samolotem w kierunku Arktyki. Zabieramy przemyślany wcześniej bagaż, (większość „niezbędnych rzeczy” okaże się tam nieprzydatna). Pomożemy wam oczywiście odpowiednio się przygotować. Przed nami niepowtarzalne wrażenia, wspaniałe widoki i niesamowite przygody. Nasze loty nie są długie i szybko docieramy na miejsce.

Wyprawę zaczynamy od zwiedzania stolicy Svalbardu. Muzeum polarne i parę ciekawostek z historii odkrywania Arktyki. Powszechnie znanym jest fakt, że ze Spitsbergenu jest bliżej na Biegun Północny, niż do domu w Polsce. Stąd też na przełomie XIX i XX wieku rozpoczynały się podboje bieguna. Pierwszy lot Zeppelina Norge i pomoc Amundsena w poszukiwaniu włoskiej ekspedycji Nobile, podczas której Amundsen zginął ratując włoskich lotników. Wyprawy polarne i podbój Arktyki mieszają się tutaj z życiem naukowców (odwiedzimy pracowników lokalnego Uniwersytetu UNIS) badających wieczną zmarzlinę, szukających odpowiedzi na pytania o historię dziejów Ziemi i układających prognozy klimatyczne. Czasem zdarza się im odkryć zupełnie nowy, nieznany dotychczas nauce, gatunek roślin czy jakiś żywych organizmów w lodzie z przed setek tysięcy lat. Następnie przetarcie na skuterach śnieżnych. Zrobimy krótkie szkolenie z obsługi sprzętu oraz zasad bezpieczeństwa. Na początek 50–70 km trasy do przejechania. Taka mała rozgrzewka przed poważniejszymi wyjazdami. Pogoda wymarzona, sprzęt przygotowany, obowiązkowo karabin, bo poza miasto nie można się ruszać bez broni, no i dobry termos. Nagrodą za przebywanie na mrozie są przepiękne krajobrazy. Dzisiejsza trasa wiedzie dolinami i przez lodowiec Longyearbyen. Podczas jazdy skuterami spotkamy renifery. Możliwe, że same w nocy przyjdą pod nasze okna. Dziś ruszymy w 60 km trasę do Barentsburga. Dotrzemy tam dość prostą lecz malowniczą trasą, zajmującą maksymalnie dwie godziny spokojnej jazdy. Баренцбург jest drugim pod względem wielkości miasteczkiem na Svalbardzie, zamieszkuje go ok. 900 osób, głównie Rosjan i Ukraińców. Na miejscu zajrzymy do kopalni pod miastem, wejdziemy do rosyjskiej restauracji na ciepły napój i pierożki. Sprawdzimy jak się tutaj żyje stałym mieszkańcom miasta. Nocleg w Barentsburgu.

Tego dnia spróbujemy również jazdy psim zaprzęgiem. Psy na Svalbardzie są traktowane bardzo surowo. Nie trzyma się ich w domach tak jak naszych psich pupilków w Europie. Psy zaprzęgowe mieszkają cały rok na dworze w drewnianych budach. Surowy klimat i wychowanie sprawia, że te zwierzęta potrafią ciągnąć sanie przez wiele godzin na długich dystansach. Kontakt z przyrodą w ciszy, bez odgłosów skuterowego silnika. To doskonały sposób na regenerację. Po wielu godzinach spędzonych na skuterach czas na nowe doznania w arktycznej krainie. Nocleg w Berentsburgu.

Czas na wizytę w Isfjord Radio. Czeka nas malownicza trasa dolinami i przejazd po fiordzie w kierunku zatoki. W Isfjord Radio znajduje się przytulny hotel, do którego zimą można dostać się tylko skuterami śnieżnymi lub psimi zaprzęgami. Latem czasem zjawiają się tu łodzie. Stacja radiowa wybudowana została w 1933 roku. To będzie piękna trasa, którą zapamiętacie na długo. Po odpoczynku i gorącej kawie ruszamy na Trasę, trudną technicznie, wymagającą skupienia i uważnej jazdy. Następny przystanek to widok na fjord. Staniemy na krawędzi wzniesienia i napijemy się gorącej herbaty z naszych termosów. Na pamiątkę zrobimy sobie piękne zdjęcia, lodowego „niebieskiego cielska” o wysokości dochodzącej do 40-50 metrów. Promienie słońca ukażą nam wyjątkowy błękit lodowych ścian. Czas na zdjęcia i powrót na zasłużony odpoczynek do Longyearbyen.

Czas na kolejną arktyczną przygodę. Trasa do Pyramiden liczy ok 130 km. Trzeba się dobrze przygotować. Na saniach skrzynia ratunkowa z namiotem i sprzętem pierwszej pomocy. To podczas śnieżnego off-roadu konieczność. Zapas paliwa na saniach, bo nasze maszyny mają zimowy apetyt i ruszamy. Pierwsza połowa drogi to prawie autostrada. Dalej zaczynamy się wspinać na kilkusetmetrowe przełęcze. Jazda po stromych zmrożonych stokach wymaga skupienia. Po przejechaniu zamarzniętego Templefjorden czekają nas kolejne góry. Dojazd do lodowca to strome podjazdy i zjazdy. Nagrodą za przejechanie trudnej trasy jest widok na turkusową ścianę lodową. Wjeżdżając na Billefjorden już widzimy w oddali rosyjskie miasteczko. Jednak zanim tam dotrzemy rozejrzymy się, czy nie spaceruje w pobliżu niedźwiedź polarny. Objedziemy zatokę Petunie i zawitamy do polskiej stacji polarnej instytutu Adama Mickiewicza w Poznaniu. Obok jest stacja czeska, a dalej rosyjska. Ciekawe czy ktoś tu zimuje? Pyramiden to miasto widmo, opustoszałe, wyglądające niczym z filmu grozy. Czynny jest tylko jeden hotel, a w nim jedna restauracja. Miasto jakby wymarło, nie widać nikogo na zlodowaciałych ulicach. Dlaczego nikt tu nie mieszka? Ten hotel jest jedynym miejscem, w którym możemy się zatrzymać na noc. Pani za barem, z wiszącym na ścianie sierpem i młotem, doradzi nam co dziś zamówić. ”Golubcy” na początek. Potem wy „budjete kuszat’ blińczyki i budjet wsio haraszo:)”. Możemy długo ucztować, nocleg mamy w tym samym budynku.

Rano ruszamy pieszo na eksplorację Pyramiden. Zwiedzimy najważniejsze zabudowania jak kino, sala sportowa i kasyno. Po rekonesansie wracamy z Pyramiden i ruszamy w stronę turkusowego lodowca na Bilefjorden. Droga powrotna zajmie nam 3-4 godziny, Po drodze zbliżymy się do lodowca Tempelfjorden, a następnie śnieżną autostradą wrócimy do Longyearbyen. Czas na zasłużony odpoczynek w hostelu. Wieczorem wyjście do pubu i spotkanie z miejscową Polonią.

Dziś czeka nas wizyta w jaskini lodowej, gdzie podziwiać będziemy lodowy świat we wnętrzu prawdziwego lodowca. Następnie ostatnie spacery po Longyearbyen, zakupy pamiątek, pakowanie i transfer na lotnisko. Zakończymy arktyczną przygodę wspólnym pamiątkowym zdjęciem i wsiądziemy do samolotu aby odlecieć do domu. Zależności od wykupionych lotów wylądujemy w Polsce